Kategoria: Historia ubiorów
WOBEC OGROMNEGO POWODZENIA
Wobec ogromnego powodzenia nowej mody obcisłych watowanych ubiorów męskich, które zyskiwały zwolenników nawet wśród ludności miast, zwłaszcza młodych patrycjuszy miejskich, krawcom, którzy szyli ubiory według dawnej mody, zaczęła grozić utrata zarobków. Już w XIV w. coraz rzadszy stawał się zwyczaj
WEDŁUG MODY FRANCUSKIEJ
Podane przykłady Kruselera w malarstwie francuskim są rzadkie wśród przeważających innych nakryć głowy według mody francuskiej, w rzeźbie zaś nagrobkowej znany jest tylko jeden przykład w zabytku podanym przez Enlarta z 1455 r. W sumiennie opracowywanych studiach na temat Kruselera
SKĄD NAZWA?
Nazwę czepca Krdseler spotyka się w Niemczech po raz pierwszy w 1356 r. w ustawach odnoszących się do ubiorów, wydanych wówczas w Spirze; z tego również czasu pochodzą pierwsze czepce na zabytkach sztuki niemieckiej. Najprostszą pośród odmian Kruselera w XIV
DALSZE EWOLUCJE FORMY
Trzecią odmianą, około 1387 r., używaną często przez starsze kobiety, było dodawanie do czepca pierwszej formy chustki (Rise) obszytej falbanką na dolnym brzegu. Chustka ta okrywała policzki, szyję i spadała na ramiona . Dalsze ewolucje formy i sylwety czepców płóciennych
ROLA PASA
Drugim gestem dość często powtarzanym jest zebranie opuszczoną dłonią fałdów płaszcza i sukni. Półkolisto bądź z wycinka koła skrojone płaszcze robią wrażenie lekkich, bez futrzanego podszycia, które dawano przy końcu stulecia do kobiecych — podobnych do męskich — okryć z
SŁUŻBA DWORSKA
Odzież kobieca i męska ludności wiejskiej była w XIV w., jak zawsze, spóźniona w stosunku do i ubiorów noszonych w miastach. Na początku stulecia przedstawiona na miniaturze rodzina chłop-ska ma proste, luźne ubiory; podobny krój do odzieży dorosłych mają ubiory
MODA PRZESADNIE WYDŁUŻONEGO OBUWIA MĘSKIEGO
Moda przesadnie wydłużonego obuwia męskiego i kobiecego znana z 2. poł. XIV w. utrzymywała się jeszcze na początku XV w. Również w podszytych skórzaną podeszwą chausses se- mełlees obowiązywało nadmierne wydłużenie przodów. Około 1415 r. nastąpił zwrot mody, przynoszący właściwie
W MĘSKICH STROJACH
Około 1430 r. występują we Francji w ubiorach męskich już wyłącznie wąskie pasy skórzane, utrzymane w różnych kolorach, okuwane na końcach klamrą z trzpieniem i dziurkami ujętymi metalem ; przy dłuższych pasach często robiono węzeł poza klamrą lub też długi
WŁOSY UPIĘTE WOKÓŁ SKRONI
W latach dwudziestych XV w. wysoki kołnierz robe wykładały kobiety na ramiona; moda ta utrzymała się prawie do lat trzydziestych. Na kołnierze największej szerokości, wykładane, dodawano na wierzch sztywny biały kołnierz, nieco mniejszy od kołnierza robe. Około 1430 r. zaczęły
W MODZIE DWORSKIEJ
Uszyta z pięknego jedwabiu, białego lub innej barwy, suknia spodnia była domowym ubiorem kobiecym noszonym bezpośrednio na koszuli. Spod długiej sukni wierzchniej, około XV w. ciągnącej się po posadzce, a na przodzie zbieranej i unoszonej, przy chodzeniu często widoczna była
DZIWACZNA FORMA HENNIN
Czepce kobiece około 1450 r. przybrały na wysokości, wałki dawnego szerokiego czepca były wąsko obok siebie zestawione . Podobny zarys miały i chusty, które po usztywnieniu układano na poduszkowych upięciach nad uszami lub na włosach odcze- sanych od czoła i
BARWNE, WZORZYSTE TKANINY
Suknie takie wykonane były z tkanin barwnych i wzorzystych, również z obszyciem futrzanym, lub obrzeżone ciemnym aksamitem; widać pod nimi inną suknię . Szerokie wycięcie zakrywano zawsze cienką lnianą chustką (collerette). Sznurowanie w tych sukniach było czasem na przodzie lub
Loading ...
